Eerste week

Jawel, vandaag ben ik hier al een week! Wat vliegt de tijd!

Dankpunten:
- de aanpassing die momenteel in alle aspecten vlot verloopt;
- mijn gezondheid;
- de gastvrijheid en goede zorgen van Noël en Manja.

Gebedspunten:
- een goede afreis en een deugddoende, gezegende rustperiode voor Noël en Manja;
- mijn verdere aanpassing aan het klimaat (de zwaarste periode is april...)
- mijn gezondheid
- de kermis op de Pan Bila-school op donderdag 26 maart: dat alles goed mag verlopen en de kinderen een fijne dag mogen hebben;
- inzicht in de taken die ik op mij neem;
- aandacht voor de gekwetste en kwetsbare levens van de Pan Bila-meisjes;
- de terugkeer van twee meisjes naar Togo;
- start van een nieuwe kerk op 22 maart op de school: dat ze een nieuw lichtpunt mag zijn.

Dat ik het in deze eerste week zo goed gesteld heb, heb ik allereerst te danken aan God die mij gezegend heeft met overvloedige gastvrijheid en zorgzaamheid van Noël en Manja. Aan hen heb ik het te danken dat ik nog niet ziek geweest ben, niet verloren gelopen ben en voorzien ben van de spullen die ik niet meer in mijn bagage mee kon nemen. Een heel oprecht dankjewel! Onze hemelse Vader zal het jullie verlonen!

Dinsdagochtend heb ik met Manja de omgeving 'verkend'. Wat vooral belangrijk was, is dat ik herkenningspunten vond. Het eerste was uiteraard de boom in het midden van de weg; deze staat net buiten het kruispunt, maar is zichtbaar vanaf de grote (geasfalteerde) weg; bovendien moet ik deze voorbij om naar het huis van Noël en Manja en Fred en Nathanja, die mekaars buren zijn, te lopen. We hebben ook de bakkerij en de twee belangrijkste boutiques bezocht en er wat rondgesnuiterd. Je kan ze vergelijken met een mini-mini-kruidenierswinkel. Heel belangrijk: ze verkopen gekoeld water in zakjes van 250 en 400 ml: onontbeerlijk om hier te overleven. Ik heb de indruk dat ik elke dag 3-5l water drink en veel minder het toilet bezoek met veel kleinere plasjes... Daartegenover staat dat het zweet me elke dag langs alle kanten van het lijf loopt. Als ik het voordien niet goed wist, weet ik nu waar mijn zweetklieren gelocaliseerd zijn...

In de namiddag heb ik met Fred wat administratie in orde gemaakt: uurwerken één uur achteruit gezet (12u Ouaga-tijd = 13u Belgo-tijd). Toen realiseerde ik mij dat ik één uur langer gereisd had dan gedacht: nu weet ik dat aankomst- en vertrektijden van een vliegtuig steeds in de lokale tijd vermeld staan. Heel wat bijgeleerd wat vliegen betreft! 'k Heb ook mijn nieuwe sim-kaart en de toegang tot internet gekregen.

Woensdag zijn Manja en ik naar het meisjescentrum geweest. Daar is heel wat werk te doen! Vandaar zijn we naar de school gereden. Het is onvoorstelbaar hoe alle weggebruikers van de volledige baanbreedte gebruik maken als er geen tegenligger is. Ik probeer er eens een filmpje van te maken! Voortdurend kijk ik mijn ogen uit naar al dat gewemel. Tegelijk moet ik proberen herkenningspunten te vinden. Eénmaal van de grote weg af is het altijd rechtdoor, zowel naar het meisjescentrum als naar de school en ook tussen beide. Je moet er alleen rekening houden dat de 'rechtdoor'-wegen kronkelen en splitsen en ze allemaal geen naam hebben... Gisteren ben ik er in geslaagd alleen naar beide locaties te fietsen met weinig 'foute' wegen te nemen. Alle wegen lopen wel naar de Pan Bila's, maar ik rijd toch liever niet aan Parijs rond... (hier is dat nog erger dan in Ieper...).
Woensdagnamiddag ben ik met Michel, die bij de bureaus woont, meegereden naar de ambassade om mij te registreren. Nadien heeft hij mij afgezet bij een concentratie van winkelkraampjes. Toen begon het avontuur! Eerst werd ik achternagelopen door... nadien ferm bedrogen in mijn aankopen; ik moet echt nog leren omrekenen naar CFA's en de lokale prijzen leren kennen.

Donderdagmiddag hebben we (Noël en ik) de andere tafelgenoten leren omgaan met de West-Vlaamse-wiskundige logica: als je een vraag negatief formuleert, moet je negatief antwoorden om een bevestiging te krijgen. We hebben er flink mee gelachen: Manja worstelt er al 35 jaar mee en de anderen snappen er geen jota van... 't Was toch leuk!

Vlees kopen moet hier met een flinke portie voorzichtigheid gebeuren. Daarom zijn we zaterdag naar de Marina-market geweest. Zo kon ik zondag zelf mijn eerste warme maaltijd koken. En 'k ben er niet ziek van geworden...

Groenten en fruit moeten eerst 15 min in een javel-bad voor ze in de frigo gaan of verbruikt worden. Je moet echter niet denken dat dit de smaak bederft.

Het verhaal van onze Pan Bilaboetiek is een exclusiviteitje voor TopNieuws van juni...

Groetjes - Fabiola