 | |
| Promokaartje |
Ik mocht nieuwe wegen bewandelen, nieuwe mensen leren kennen en nieuwe ervaringen en inzichten opdoen. Ik werd ook een aantal keren uitgedaagd los te laten en op Hem te vertrouwen. Als ik op dat jaar terugblik, merk ik dat ik toch heel wat groeikansen gekregen heb. Ik heb heel wat stevig voedsel ontvangen en verlang er naar dit met wijsheid en mildheid uit te delen.
Zo ben ik het nieuwe jaar ingestapt, verwachtingsvol uitkijkend naar de realisatie van één van mijn meest gekoesterde verlangens: werken met en voor één van de armste bevolkingsgroepen van de wereld in Pãn-bila, Ouagadougou, Burkina Faso.
Januari werd een maand waarin ik een aantal hoogtepunten als kralen aan mekaar kon rijgen.
Uiteraard was er eerst het groen licht om te vertrekken!
Na de feestdagen zijn we (medewerkers van Tearfund en ikzelf) in gang geschoten om een promokaartje samen te stellen. Een geschikte foto maken had nogal wat voeten in de aarde. Daarnaast heeft het ontwerp van het combinatielogootje van Tearfund en Pãn-bila me veel vreugde gegeven! Allebei de logo's zijn herkenbaar en toch zijn ze verenigd in iets nieuws. Met oprechte dank aan de ontwerper! Ook aan Cécil die het volledige promokaartje in mekaar geknutseld heeft!
Een week later ontving ik mijn vliegtuigticket voor mijn eerste vliegreis. Daarmee is mijn vertrekdatum definitief vastgeprikt op maandag 16 maart. Het aftellen kan beginnen!
Achter de coulissen heb ik een PPT om het project voor te stellen, ontworpen. Nadat twee paar handen de tekst en foto's stijlvol bijgewerkt en de final touch gegeven hebben, ben ik ook heel tevreden over dit eindresultaat. Het is zo fijn beroep te mogen en kunnen doen op mensen met andere gaven en talenten en samen het Lichaam van Christus te vormen. Wat een zegeningen!
Uiteraard keek ik uit naar de eerste voorstelling. Vooraf voelde ik toch wel wat spanning; is het dat wat ze positieve stress noemen? Zou ik niet over mijn woorden struikelen? Zou het filmpje goed doorkomen? Ik was blij met de reacties en de feedback die ik achteraf kreeg; het zijn mogelijkheden om te groeien en daar hou ik van. Dus ook aan hen een welgemeend dankjewel!
Afgelopen woensdag bracht ik een bezoek aan de reiskliniek in het Jan Ypermanziekenhuis, Ieper, om mijn vaccinaties te updaten en aan te vullen. Gelukkig zijn ze gestopt bij het getal der volheid... Amai, amai, amai! Achteraf voelde ik mij als de volgespoten sinaasappel van een eerstejaarsstudent verpleegkunde! De herinneringen kwamen weer boven. Het goedbedoelde schouderklopje de dag nadien deed minder deugd...
Bijna tegelijkertijd kreeg ik vanavond de boodschap dat deze blogspot online was en dat enkele mensen zich willen inzetten om mijn thuisfront in de startblokken te zetten. Weet je wel dat voor elke werker op het zendingsveld er negen nodig zijn op het thuisfront? Zonder hun inzet zou ik mijn opdracht niet kunnen uitvoeren. Ik ben jullie dan ook heel erg dankbaar voor de inspanningen waartoe jullie bereid zijn.
Benieuwd naar jullie reacties!
Groetjes - Fabiola
